Το σχολείο ταξιδεύει στον χρόνο
Μια σχολική
τάξη
του 1970
Οι μεγάλοι θυμούνται τα δικά τους σχολικά χρόνια!
«T΄αγοράζανε τα παιδιά τα βιβλία, αλλά εμένα δε μου παίρναν οι γονείς μου. Ήμουν πάντα αδιάβαστη. Ό,τι μάθαινα, το μάθαινα από το δάσκαλο. Σκέψου ότι ένα μολύβι το έκοβε η μάνα μου στα τρία, για να πάρουμε οι τρεις αδελφές από ένα κομματάκι. Ο δάσκαλος μου έμαθε την προπαίδεια κι ήμουν τόσο άσος στην αριθμητική που τα έβρισκα με δικό μου τρόπο τα προβλήματα. Και λέγανε αυτό το παιδί θα γίνει ευφυΐα. Άμα δεν έχεις βιβλία, να δεις ευφυΐα που γίνεσαι! Γράφτηκα στην Έκτη, αλλά κηρύχτηκε ο πόλεμος με τους Ιταλούς».
Μελπομένη Σμπόρου, Bόλος (μαρτυρία)
«Στο μοναδικό βιβλιοπωλείο του Κάστρου παραγγείλαμε και το Αναγνωστικό μου. Με πολλή ανυπομονησία περίμενα να το πάρω στα χέρια μου. Λαμπρή ήταν εκείνη η μέρα που το πήρα. Με θαυμασμό κοιτούσα τις ζωγραφιές του, τις εικόνες αυτές του έξω κόσμου. Ήταν ένα βιβλίο μαγικό. Χρόνια από τότε ψάχνω εκεί που πουλούν τα παλιά βιβλία, με την κρυφή ελπίδα μήπως το βρω».
Ράλλης Κοψίδης, Λήμνος (μαρτυρία)
Ταξιδεύω στο χρόνο
1.Σύγκρινε τις τάξεις που βλέπεις στις φωτογραφίες, με τη δική σου τάξη.
Ποιες αλλαγές παρατηρείς σε σχέση με:
• την αίθουσα διδασκαλίας;
• τα θρανία;
• τα βιβλία;
• τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν οι μαθητές;
2.Παρατήρησε το εξώφυλλο και τη σελίδα του βιβλίου «Τα ψηλά βουνά».
• Ποιος είναι ο συγγραφέας του;
• Σε ποιο μάθημα και σε ποια τάξη το διδάσκονταν οι μαθητές;
4.Διάβασε προσεκτικά το κείμενο του Ράλλη Κοψίδη. Πώς νομίζεις ότι αισθάνεται το παιδί της διπλανής φωτογραφίας; Γιατί;
Επισκέπτομαι τις λέξεις!