Ο Καραγκιόζης φούρναρης
(Μουσική. Χορός του Καραγκιόζη με τα παιδιά του.)
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Αα! Αυτό θα πει χορός! Ξεποδαριάστηκα. Αξιότιμοι κύριοι, κυρίες και παιδιά, η παράστασή μας θα είναι ο Καραγκιόζης φούρναρης. Καθίστε, θα ξεποδαριαστούμε στο γλέντι. Κολλητήρη, δώσε μου γρήγορα τη σκούφια του φούρναρη.
ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ: Την έχει η μαμά και γεννάει η κότα.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Κοτοφωλιά την κάνατε, μωρέ; Φέρε και την ποδιά.
ΚΟΛΛΗΤΗΡΗΣ: Το νυχτικό της γιαγιάς;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μωρέ άντε και θα πλακώσει πελατεία και έχω ανάψει και το φούρνο. Να, έρχεται κι ο Χατζατζάρης. (Μουσική).
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Αα! Άναψε το φούρνο ο Καραγκιόζης. Μα δεν είναι εδώ. Πάει σπίτι του. (Χτυπά την πόρτα.) Καραγκιόζη! Βρεε!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ποιοοος;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Έλα παιδάκι μου, τι κάνεις μες στην παράγκα;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Παίζω ποδόσφαιρο με τους ποντικούς στο ταβάνι. Τι φωνάζεις, μωρέ;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Καλώς τον. Μα δεν είναι και σπίτι αυτό που κάθεσαι, ματάκια μου. Ούτε πόρτες έχει ούτε και παραθύρια.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μα εμείς θέλουμε να καθόμαστε σε κλίμα ευάερο.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Αυτό είναι έτοιμο να πέσει και να σε πλακώσει. Το κυριότερο, δεν έχει ούτε κεραμίδια. Ήθελα να ήξερα τι κάνετε όταν πιάνει βροχή.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ε, όταν πιάνει βροχή βγαίνουμε όλοι έξω για να μη βραχούμε.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Χα, χα, χα, χα, χα!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: (Του δίνει μια ξυλιά.) Να! Να μη γελάς, μαλαγάνα*.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Ποπό! και μου ’σπασες τα δόντια.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Εκεί είναι η τζαμαρία. Πήγαινε, μωρέ, να φέρεις κόσμο κι εγώ να ετοιμάζω τα φουρνόξυλα και τις πινακωτές.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Γεια σου, Καραγκιόζη, και καλές δουλειές.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Γεια σου και καλές ξυλιές. Και πάρε την πρώτη φουρνοξυλιά. Άντε! (Του δίνει μία.)
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Αχ! Τρομάρα μου!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ωραία! Ο φούρνος άναψε. Έκαψε. Είναι έτοιμος να ρίξω μέσα τα πρωινά ψητά: του θείου μου το αρνί. Αυτό θα το φάω πρώτο. Αυτό είναι του Μορφονιού το ψάρι. Τούτο είναι του Νιόνιου που χυθήκαν οι κολοκυθοπατάτες που τις έλεγε κομιντόρα. Χα, χα, χα! Α, και του Σταύρακα οι ντομάτες. Να, κι άλλος έρχεται. Άλλος στον καλό το φούρναρη εδώ! (Μουσική)
ΜΠΕΗΣ: Καλημέρα φούρναρη! Σου έφερα ένα ψητό εξαίρετο.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Για να το δω … Τι είναι αυτό;
ΜΠΕΗΣ: Χήνα παραγεμισμένη με κουκουνάρια και διάφορα μπαχαρικά.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ε, ρε μανούλα μου! (Τη μυρίζει.) Ααα! Μυρουδιά που την έχει!
ΜΠΕΗΣ: Αυτό το φαΐ το τρώνε μόνο αγάδες σαν κι αυτούς που έχω καλεσμένους σήμερα στο σπίτι μου.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μπα, θα φάνε αυγουλάδες; Μωρέ, άσ’ το και θα το περιποιηθώ εγώ.
ΜΠΕΗΣ: Μην την κάψεις φούρναρη. Μόνο ροδοκοκκίνισμα να της κάνεις. Το μεσημέρι θα έρθω να την πάρω στις δώδεκα. Αντίο.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μωρέ, όλα τα ψητά θα τα φάω όχι τα δύο. Άλλος στον καλό το φούρναρη εδώ! Όποιος ψήσει σήμερα δε θα ξεψήσει.
Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την παράσταση του Ευγένιου Σπαθάρη
Ο Καραγκιόζης φούρναρης, Columbia
* μαλαγάνα: πονηρέ
Ξεκλειδώνω το κείμενο
1.Ποια είναι τα πρόσωπα που παίρνουν μέρος στην ιστορία του Καραγκιόζη;
2.Σχολίασε το χαρακτήρα των προσώπων της ιστορίας.
3.Ποια αστεία σκηνή σού άρεσε;
4.Τι νομίζεις ότι θα συμβεί στη συνέχεια της ιστορίας;
5.Τι θα χρειαστείς για να ανεβάσεις την παράσταση «Ο Καραγκιόζης φούρναρης»;
Παίζω με τις λέξεις
Επαγγέλματα
Γράφω σωστά