"Ανάμεσα Σύρο και Τζια"
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Καίτη Θύμη
Μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης
Ανάμεσα Σύρο και Τζια μικρή φυτρώνει νεραντζιά
όμορφή μου κοπελιά που 'χει τις ρίζες στο βυθό
και τα κλαδιά στον ουρανό, το κορίτσι π' αγαπώ.
Άιντε, νύφη της θαλάσσης τι βανίλιες(φαμίλιες) θα χαλάσεις
με τον ήλιο φορεσιά σου και με τα πουλιά προικιά σου.
Όταν καθίζει ένα πουλί στην κεφαλή της και λαλεί
ωχ φορτούνα μου κι αυτή. Χάνω τιμόνι και κουπιά,
με πλημμυράνε τα νερά, έλα Χριστέ και Παναγιά.
Κι αν γενεί ποτέ το θάμα κι αγαπήσεις, κάνω τάμα
να σου φέρω μια μπρατσέρα και τον Πολικό Αστέρα.
Σημείωση
Ανάμεσα Σύρο και Τζια, υπάρχει μόνον ένα νησί: η Γυάρος, το γνωστό νησί φυλακή, όπου Έλληνες κεντρώοι, δημοκράτες και κομμουνιστές εξορίστηκαν, βασανίστηκαν και μαρτύρησαν σχεδόν αδιάκοπτα ανάμεσα στο 1946 και το 1974. Ο Οδυσσέας Ελύτης δεν θα μπορούσε προφανώς να κατονομάσει το νησί φυλακή, το οποίο μαζί με την Μακρόνησο ήταν απαγορευμένα ονόματα για ολόκληρες δεκαετίες. Γι΄ αυτό και ο πρώτος στίχος του τραγουδιού ακούγεται τόσο παράξενος, δίνοντας την εντύπωση ότι ένα δέντρο θα μπορούσε ποτέ να φυτρώσει στη θάλασσα ανάμεσα σε δυο νησιά. Το εξαιρετικό ποίημα του Ελύτη περιγράφει με συμβολιστικά μέσα έκφρασης τον έρωτα ενός εξόριστου φυλακισμένου στην Γυάρο για μια κοπελλιά.